کلوپ دانشجویان نامزدی هدفمند

نامزد من خییللیییی خوبه یعنی در حد فوق العاده اس...فقط وقتی میره شهرستان خجالت میکشه به من پیام بده یا زنگ بزنه...من خودمم خیلی زنگ نمیزنم فقط در حدی که بدونه نگران حالشم.وقتی هم زنگ میزنم گله میکنه گه حالمو نمیپرسی و کجایی.. این موضوع منو خیلی اذیت میکنه...از طرفی هم میدونم قصد بدی نداره...نمیدونم چیکار کنم
اوایلش برام مهم نبود چون هنوز عقد نکردیم و اونا هم مذهبی هستن و ارتباط توی نامزدی رو خیلی خوب نمیدونن،ممنون میشم بهم بگن چه رفتاری رو انجام بدم که در شان یه خانوم باشه...

Zahra Karami:
سلام وقتتون بخیر ، من الان دو ماه هست که نامزد کردم ، حدود یکسال و نیم با نامزدم با هم بودیم همدیگه رو خیلی دوست داشتیم از زمانی که نامزد کردیم ، نامزدم رفتارش کاملا عوض شد و شد یه آدم دیگه و میگه ما احساسی برخورد کردیم و باید منطقی جلو بریم و من احساسم رو خاموش کردم که درست تصمیم بگیرم، دیگه به من کاری نداره خیلی سرد برخورد میکنه و زمانی هم منو میبینه کلا میگه تو چه هدفی توی زندگیت داری و کلا توی این بحثا هست من نمیدونم واقعا چیکار کنم و چطور باید رفتار کنم نمیدونم داره بهونه میگیره که ترکم کنه یا میخواد من تغییر کنم میگه تو آدمی هستی که اعتماد به نفس نداری ، چرا میخندی ، لباسات چرا اینجورین و ... من خیلی دوستش دارم و نمیدونم باید چه رفتاری باهاش داشته باشم و واسم جالبه از زمان بله برون اینجوری شد ، بله برون هم به خوبی برگزار شد ولی عمه هاش خیلی بد بهم نگاه میکردن ، من چیکار کنم لطفا راهنماییم کنید ، من 32 سال دارم و نامزدم 35 سال داره و تک پسر هست و همه ی فامیل روی اون حساس هستن و من نگران سرد شدن رابطم با نامزدم هستم

سلام وقت بخیر من یکبار دیگه هم این سوال رو پرسیدم ولی پاک شد
من 6 ماهه با اقایی دوستم که قصدمون ازدواجه و خانواده ایشون در جریان رابطه ما هستن
بهمن ماه عروسی خواهر ایشون هست و من رو هم دعوت کردن و ازم درخواست کردن که ساقدوش عروس هم بشم
حالا سوال من اینه کار درستیه که عروسی برم؟
ساقدوش عروس چی بشم ایا؟
چون خانم نصری خیلی تاکید دارند که ارزش خودمون و حفظ کنیم من نمیدونم برم عروسی از ارزشم کم میشه یا نه؟
ممنون بابت پاسختون ;)

سلام پریسا جان. من تا سی دی سوم نامزدی هدفمند دیدمو شنیدم.کمی در مورد گذشته و اشتباهاتم می گم و بعد تاثیر استفاده از محصول شما رو بیان می کنم.
من دختری 35 ساله ،محجبه هستم و آقایی که باهاشون آشنا شدم 32 سالشون هست و هر دو سابقه ازدواج نداریم .طریقه آشنایی ایشون با من در یک مامورت بود که من از تهران به مشهد رفته بودم.و به دلیل یه برخورد جسورانه و نا خواسته من، از من خوششون اومده بود و با پیگیری 5 ساله من قبول کردم با ایشون وار مرحله آشنایی بشم.
خوب بعد از چند بار مکالمه تلفنی شرط من این بود که ایشون باید از طریق خانواده اقدام کنن و برای آشناییت بیشتر باید محرم باشیم، حتی دو بار با مادرشون صحبت کردم اما ورق زندگی ایشون برگشت و در شغلشون ورشکسته شدن خوب من به خاطر این اوضاع و چون قصد ازدواج داشت کمکش کردم تا وامی بگیره و بدهیاشو بده و از اوضاع بهم ریخته اون زمان خارج بشه، ایشون از شر بدهکاران خلاص شد اما متاسفانه نمی تونه شغل اداری یا سازمانی هم داشته باشه البته نه اینکه نخواد به دلیل نوع معافیت خدمت ایشون که پزشکی بوده و دیپلمه بودنش نمی تونه در ادارات مشغول بشن و به همین خاطر هنوز نتونسته به خواستگاری بیان و تنها دلیلشم نداشتن شغل مناسبه و میگن من با شغل شاگرد خیاطی نمی خوام بیام خواستگاریت و دنبال سرمایه برای شروع کار هستن .نکته دیگه اینکه خانواده منم تا حدودی از این ارتباط مطلع هستن و میدونن مشکل ما، مشکل شغلی ایشونه و اینکه خانواده هامون از لحاظ اجتماعی و اعتقادی در یک سطح هستن و من برای اینکه بدونم واقعا این رابطه در چه سطحی هست چند اشتباه کردم
1. بدون اطلاع خانوادم با ایشون محرم شدم
2. در طی این سه سال چهار بار به دیدنشون رفتم در صورتی که ایشون به دلیل عدم استطاعت مالی و این که تهران جایی برای موندن ندارن تا حالا به تهران نیومدن
3. برای پرداخت اقساط وام کمکشون می کنم
من به عنوان یک دختر شخصیتی کاملا مستقل دارم با اینکه خونه دارم اما با خانواده زندگی می کنم.
جاهایی هم اشتباهات رفتاری داشتم،از اونجایی که هنر زن بودن بلد نبودم خیلی بهش بی احترامی کردم اما ایشون در کمال صبر بهم بی حرمتی نکرده و فقط بهم گفته اگر بودن با من برات خسته کنندس برو به زندگیت برس. ولی بعدا فهمیدم دلیل این صبوریشون موضوعی بوده که به من نگفتن و اونهم نوع معافیت خدمتشون بوده که پزشکی هست و مانع بزرگی برای اشتغالشون هست و برای همین باید شغل آزاد داشته باشن.
و من فکر می کردم ایشون برای سرکار رفتن دارن کم کاری می کنن.
ایشون با تمام کوتاهی های رفتاری من از هر طریقی که میتونه داره اعلام می کنه تنهاش نذارم.
علت اسرار ایشون برای شاغل بودن و جلو اومدن ترس از عکس العمل خانواده من هست و ناراحت بودن خانواده من از ازدواج خواهرم که با یک پسر مشهدی در سن 18 سالگی بود و دور شدن خواهرم هست(البته خواهرم خیلی از زندگی مشترکش رازی و باهم دارن دور دنیارو میگردن).
در ماههای اولیه آشنایی مادرم از دوستانش خواستن در مورد این آقا تحقیق کنن و چیزهای خوبی در مورد اون آقا به مادر منتقل نشد و من تمام این مسایل رو از زبون خود این آقا شنیده بودم و بعضی از رفتارهاشون برام قابل درک بوده و برمیگشته به مشکلاتی در دوران کودکی ایشون.
نتیجه تغییر عملکردم با آشنایی با شما و دیدن سه سی دی نامزدی هدفمند.
با توجه به اینکه سه سال از آشناییمون میگذره و ایشون همچنان شغل مورد نظرشونو نتونستن شروع کن. من مدتی از کلمات محبت آمیز کم کردم وتماسهای شبانه رو قطع کردم و سعی کردم باهاشون صحبت کنم.
تا اینکه ایشونم تمایل نشون داد با هم صحبت کنیم و ایشون می پرسید چرا از کلمات محبت آمیز استفاده نمی کنم، دلیل کمتر استفاده کردن کلامتی مثل جانم ، عزیزم و دستت دارم بهش توضیح دادم که این کلمات بهتره هردومون در جایگاه درستش به کار ببریم و این کلمات برای زن و شوهری هست که زیر یک سقف هستند بسیار زیباس ولی ما در جایگاهی که هستیم فقط داره تعهد های نابجای عاطفی ایجاد می کنه و وابستگی عاطفی زود هنگام به وجود آورده. من در مورد گذر زمان و تفاوت دیدمون از زمان گفتم و اینکه من با توجه سنم نمیتونم آشنایی به این شکل ادامه بدم. و اینکه نمی تونیم اینطور تعهده نصفه نیمه ای هردو مون دنبال کنیم و گیر کردن در یک نقطه شناختی یعنی این مرحله بیش از حد داره طولانی میشه.
بهشون گفتم طولانی شدن مرحله شناختمون هم برای شما داره نگرانی هایی ایجاد می کنه و برای من گذر زمانی که توش احساساتم و عمرم داره به سرعت می گذره.
بهشون گفتم فرصت داره زندگیشو سر صبر بسازه ولی من نمی تونم اینقدر صبر کنم. اما ایشون با پیامهاش باز ازم می خواد بمونم.
در مورد شغلش بهشون گفتم دنبال راه حل باشه مثل:
1. کمک گرفتن از خانواده هامون
2. قانع کردن خانواده هامون و عقد کردن و گرفتن وامهای ازدواج و تبدیل کردنش به سرمایه کاری
3. تموم کردن رابطه در صورتی که فکر می کنه نمیتونه هنوز در مورد شغلش تصمیم نهایی بگیره.ایشون گفت یعنی رابطه معمولی داشته باشیم مثل رابطه با همکارات و دوستات و من با قاطعیت گفتم نه من هیچ وقت تو محیط کار با دوستانم صحبت نمی کنم و باهاشون زیاد مکالمه ندارم مخصوصا شبا در صورتی که با شما داشتم پس هیچ توقعی از من نباید داشته باشی باید بریم به مرحله ای که با هم رابطه ای نداشته باشیم و فقط بدونیم که من کسی شناختم و اگر بتونم به اون استطاعت برسم میدونم همچین شخصی میشناسم و میتونم بهش فکر کنم . البته بهشون گفتم در نظر داشته باش که اگه دیر بشه خیلی نیازهای منو دیگه نمیتونه جواب بده و ممکنه شرایط عوض بشه.

در آخر صحبتامون فقط تشکر کرد که تلنگری بهش زدم و من بهش گفتم تمام تلاشم اینه رابطمون از همه لحاظ سالم ادامه پیدا کنه هم روحی و هم جسمی ، جوریکه سرمایه گذاری زمانی و عاطفی درستی داشته باشیم.
بعد از یک هفته راه حل دوم انتخاب کردیم و منتظریم خانواده ها با هم صحبت کنن و بعد اربعین مراسم خواستگاری برگزار بشه.
و نکته دیگه اینکه با دیدن سی دی های شما مشکلی هم برام پیش آورده اونم بیشتر شدن توجه پدرم به من و فاصله گرفتن از مادرمه و این موضوعیه که انجام تمرینهای شما رو برام سخت کرده و مادرم حاضر نیست از پکیج کمک بگیره و پدر کلا مادر در تصمیم گیری ها داره حذف می کنه و این منو بی نهایت نگران کرده.
ببخشید خیلی توضیحاتم طولانی شد. من هفته پیش همین پیام فرستادم اما گویا ارسال نشده برای همین مجدد فرستادم.

سلام خسته نباشيد، من ٣٠ سالمه و تجربه ٢ بار جدايي حين نامزدي داشتم، همه جوره محبت كردم ولي تركم كردن به دلايلي كه فقط برا خودشون محكمه پسند بود.الان نه اميد به زندگي دارم نه اعتماد به مردها. و هر مردي كه مياد سراغم ازم درخواست رابطه ي جنسي مي كنه و اين منو عذابم ميده كه چرا؟ مگه تو من چي مي بينن كه همچين درخواستي مي كنن؟ رفتار من ايراد داره؟

با سلام من نزدیک به دو ماه هست که با آقایی آشنا شدم. از همان ابتدا به ایشون گفتم که هیچ گونه رابطه جنسی با هم نداشته باشیم هر چند هدفش رو ازدواج بیان کرد. تو این مدت هم بارها گفته که قصدش جدی هست. به تنهایی زندگی میکنه و والدینش اینجا نیستن. تحصیلکرده و آداب رو رعایت میکنه. دو تا سوال دارم: 1- از من دعوت کرد که به خونش برم با اصرار رفتم و اتفاقی هم نیفتاد. بهش گفتم که عادت نباید بشه ولی اگر دوباره از من خواست برم؟ دلیلش هم اینه که هر چند هفته ای یکبار بیشتر همدیگرو نمیبینیم ولی خسته شدم تو کافی شاپ و ... و تو ترافیک گشتیم. 2- می تونم بهش بگم که حداکثر تا دو ماه دیگه باید تعیین تکلیف کنیم جفتمون ؟ زمان دادن اشتباه نیست؟ ممنونم.

سلام و خسته نباشيد
بهتره كدوم سري از دي وي دي هاي پكيج رو اول نگاه كنيم؟
راز و رمز جذابيت يا نامزدي هدفمند؟
هرچند روز يك بار بايد يه دي وي دي جديد رو ببينيم؟
ممنون ميشم اگر جواب بديد

سلام مجدد و عرض ادب...
ببخشید من تو نظر قبلیم سوالی رو درباره توجه زیاد فردی که در حال آشنایی با ایشون هستم مطرح کردم و تقاضای امکان مشاوره حضوری رو داشتم که پاسخ دادید خانم نصری امکان مشاوره حضوری ندارند...من پکیج خانم نصری رو تهیه کردم و در حال آموزش هستم ولی پاسخ سوالم رو دریافت نکردم درباره فرد مقابلم، ممنون میشم پیشاپیش از پاسخگوییتون.

سلام خانم نصری عزیز
سوالی داشتم در خصوص این که در دوران آشنایی ارتباط فیزیکی در چه حد باید باشه ؟؟
و اگر ارتباط به نوعی زیاد از حدبود (فقط معاشقه) نه ارتباط جنسی کامل میشه این اشتباه رو جبران کرد چطور ؟ و چگونه؟
(من 27 سالم هست و ایشون 28 رابطه ما 1 ساله هستش و 6 ماه بعد از اشنایی ارتباط بوده و این که ایشون اشنایی خانوادگی ما هستن ولی رابطه ما علنی مطرح نشده )
ممنونم ازتون

با سلام و عرض ادب...کاش خانم نصری مشاوره حضوری هم داشتند. واقعا جای این مورد تو آموزهاشون و سایت خالی هست..اگر میشه امکان مشاوره حضوری رو فراهم کنین ممنون میشم..سوالی از خدمت خانم دکتر داشتم..
تو دوره آشنایی با آقایی هستم که 80 درصد اولویت های من رو داره ولی یه موضوعی هست که نگرانم کرده و مردد شدم اون هم اینه که ایشون فردی هست با توجه زیاد توهمه موارد.. به خانمها زیاد نگاه میکنه و اگه از لباس یا رنگ موی خانمی خوشش بیاد با مثال زدن رو اون خانم سلیقشو بهم میگه که چه رنگی یا چه مدلی دوست داره..این آقا قبلا یه نامزدیه نا موفق داشته به دلیل یکسری سو تفاهمات بین خودش و نامزدش درباره راحتی ارتباط با جنس مخالف که بینشون کدورت شد و از رو لج نامزدش ازش جدا شد..جزو اون دسته مرداست که ارتباط راحتی از نظر کلامی فقط با خانمها برقرار میکنه و تا حدی هم مهر طلب هست..البته به گفته خودش نسبت به گذشته چون زیر نظر مشاور بوده بهتر شده...حدود 5ماه از آشنایی ما میگذره و من نمیدونم این موضوع توجهش به خانمها و چیزهای دیگه آیا دردسرساز میشه برای من در آینده یا خیر..البته وقتی من راجع به این موضوع باهاش صحبت کردم گفت همه سعیشو میکنه که این موضوع کمتر بشه ولی خب من میدونم که این موضوع تو ذاتش هست..ممنون میشم راهنماییم کنین..خیلی مسایل دیگه هست که باید گفت ولی خب اینجا نمیشه کاش یه فکری برای مشاوره حضوری کنین..‌ممنونم خیلی زیاد.

با سلام وخسته نباشید خدمت استاد گرامیم خانم نصری....ممنون از پاسخ سوال م ....اما پاسخ ی سوالم نگرفتم .....به نظر شما ارتباط من با هوو کار درستی است ....شوهر من از ارتباط با هوو م بیشتر به بچه هام توجه میکنه به خودم هم همینطور .....نمیدونم هووم هم خیلی از اول میخاست با من ارتباط بر قرار کنه ...اما من نمیتونستم ....اما دیدم اون خیلی خودشو مشتاق نشون میداد من هی ازش دوری میکردم ....واین باعث بحث و دوری و ....فاصله گرفتن شوهرم از من و بچه ها میشد ....با اینکه قلبن احساسم بد میشه و از ته قلب اذیت میشم اما نمیخام شوهرم از من و بچه ها فاصله بگیره ....دیگه مجبور به قبول ارتباط با زن و بچه ش شدم هر از گاهی اونا رو میاره خونه من ....منو دعوت میکنه خونه هوووم ....منم در خواستش. قبول میکنم....اما میگم نکنه اینا با این کارشون شاید فقط میخان زندگی خودشونو مستحکم کنن ...یا اینکه شوهرم نمیخاد منو از دست بده میخاد منم تو زندگیش باشم .....شما استاد گرامی راهنماییم کنیین ....این کار من درسته یانه .....من فقط میخام زندگیمو حفظ کنم......ممنون و سپاسگزارم ......???

سلام، در رابطه با تعیین تکلیف رابطه که در دوره نامزدی هدفمند درمورد دوران دوستی و نامزدی راجع بهش صحبت میشه که استاد نصری میفرماین نباید بیشتر از یکسال طول بکشه ، خب تو دوران دوستی و نامزدی راه حل داره و میشه که درنهایت به راحتی رابطه رو تموم کرد ، سوال من اینه که اگر این مشکل تو دوران عقد باشه چیکار باید کرد ؟ البته دلیل طولانی شدن عقد ما شرایط بد اقتصادی جامعست که تا میایم سروسامون بگیریم یهو اوضاع اقتصادی جوری میشه که احساس می کنیم با درآمدی که داریم واقعا نمیتونیم از پس خرجمون بر بیایم ، حالا بماند که قطعا خانواده همسرم دیگه جشن عروسی نخواهند گرفت با این هزینه ها

سلام خانم نصری عزیزخوب هستید!من برا بار دوم براتون پیام مینویسم.
من حدود20ماه نامزد کردم و اوایل نامزدی خیلی خوب بودیم ولی رفته رفته بحس زیاد شد تا 5ماه پیش ک دیگ اصلاهمونمیبینیم و نیستیم.
ما هفته پیش رفتم پیش دکتر اسلامی ایشون گفتن همسرت زندگی کردن بلد نیست باید بهش یادبدی گفت ازنظرمن ب درد زندگی نمیخوره ولی 3ماه تلاش کن ک بعدا کاش نیاری.گف هرکار کوچیکی کرد هر حرفی پیامی تشکرکن بزار ببینه ک میبینیش بهشون گفتم ایشون هیچ کاری نمیکنن گفت چرا وقتی مشاوره امده بلاخره میاد جلو.گف تشکر کن ک امده مااون شبم باهم بحث داشتیم ک تابرسیم خونه خیلی همدیگرروناراحت کردیم آخرسر نانزدم گفت این دفعه منم تلاش میکنم منم ازش تشکرکردم ک امدی و ....ولی شده حتی یک ماه من پیام ندادم کوچیکترین پیامی نداده.یااالان دیگ فشار خانواده هاهست برای درست کردن زندگی با کلی تخییر چند ساعته یا یکی دوروزه جواب پیام میده.میگم شاید من پیام میدمه.ولی خو ایشون میگم اگ من پیام ندم اصلا نمیدن حتی یک ماه یا بیشتر.من واقعا موندم چیکارکنم.و چ رفتاری نشون بدم الان!
پیام ندم؟کی پیام بدم؟اگه ندم ایشون اصلا پیش قدم نمیشه اگه من پیام بدم رفتارهاشون همیشه.برا مثال من دیروز عصر پیام دادم جواب ندادن ولی پدرم دیشب زنگ زدن بوق دوم برداشتن بعد اون من باز پیام دادم جواب ندادن.حتی دیروز زنگ زدم بعد 4ساعت گف ک کارداشته گفتم فداسرت عزیزم میخواستم فقط صداتوبشنوم و حالتوبپرسم.
من موندم چیکارکنم!خیلی دارم ضربه میبینم من واقعا حتی ب زندگی نکردم فکر کردم دیگ.من دخترنیستم.و میترسم از مطلقه بودن