خود کم بینی و تله های روانی
گاهی اوقات می بینم بعضی ها دچار خودکم بینی هستند و نمی توانند از این تله روانی یا که در آن گرفتار هستند، رهایی پیدا کنند. به دلیل این که این تله های روانی در برابر درمان مقاومت می کنند. امروز می خواهم در مورد این موضوع صحبت کنم، طرحواره بی کفایتی یا خود کم بینی. یک جایی هست که ما احساس می کنیم هر آنچه که شایسته ما می باشد را نمی توانیم به دست بیاوریم و یا اینکه همواره دیگران را از خودمان بالاتر می بینیم و همیشه درحال تلاش برای رسیدن به جایگاه دیگران هستیم.
بیایید به صورت ریشه ای به بررسی این موضوع بپردازیم؛ بخش بزرگی از شخصیت ما در کودکی شکل می گیرد و ارتباط مستقیم به سبک تربیت فرزند خانواده ما دارد؛ چقدر مورد توجه پدر و مادر بودیم یا اینکه چقدر به جای اینکه خود ما مسئولیت کارهای خود را برعهده بگیریم دیگران عهده دار مسئولیت کارهای ما شدند و حس مسئولیت پذیری از همان کودکی از ما گرفته شد.
در حق خودتان بی انصافی نکنید!
در طول زمان، تمام این موارد باعث شکل گرفتن شخصیت ما می شود تا زمانی که بزرگ می شویم، تغییراتی درون ما اتفاق می افتد و این شخصیتی که به صورت اشتباه و غلط از بچگی در ما شکل گرفته است در دوران بزرگسالی لنگ می زند و در تمام مراحل زندگی دچار مشکل می شویم .
در ارتباطات عاطفی، باج می دهیم، در محیط کار و زندگی حاضریم برای همکارمان فداکاری کنیم اما کسی حاضر نیست برای ما کاری انجام دهد و به همین منوال ادامه دهیم و در آخر از همه گلایه کنیم که من برای همه کار انجام می دهم اما کسی حاضر نیست برای ما کاری انجام دهد و مدام با خودمان می گوییم که آدم ها لیاقت من را ندارند و من که آدم خوبی هستم بین این آدم های بی انصاف من حیف شدم!!
جالب است بدانید، اول خود شما هستید که در حق خودتان بی انصافی می کنید، به دلیل اینکه شما خودتان را نمی بینید و همیشه به دنبال این هستید که از دیگران بالاتر باشید، ممکن است هم به هدفتان برسید اما با این وجود، باز هم به آرامش درونی نمی رسید و هنوز احساس امنیت ندارید!!
برای شناسایی این تله های ارزشی ( مثل خود کم بینی، عدم اعتماد به نفس و... ) وراهکارها ی درمان این نقاط ضعف درونی که از کودکی همواره با ما هستند و باعث آزار روح و روان ما می شوند، پیشنهاد می کنم حتما این دو ویدئوی زیر را تا انتها ببینید.
باید دوران کودکیم را حسابی شخم بزنم.
درضمن عاشق کوفت گفتن تون 😍😍😍
باتشکر و سپاس فراوان شاگر شما مهشاد...
پاینده باشید