اما من بعد از 9ماه قبول کردم و ایشون پس از گذشت یک ماه گفتن من قصدم ازدواج
و ایشون در کار و حرفشون 7الی 8ساالی از دوستانشون جلوتر هستن ب طوری ک همکاران 30 ساله ایشون موفقیتی مشابه الان ایشون دارن.
حتی همون اوایل گفتن با خواهرهام اشنا شیم و بریم بیرون ک من قبول نکردم.
گفتن حتی ب نحوه سازش تو با خونوادم فک کردم تو باهاشون میسازی و اعتقادی ب سن در ازدواج ندارن
بارها ازشون پرسیدم و مسئله رو باز کردم ک بعد ازدواج، زایمان یا 20ساله دیگه ممکن من این جذابیت نداشته باشم
ولی میگن من انتخابم کردم و از لحاظ شخصیتی قرمز هستن ینی هرچی میخوان باید بهش برسن حداقل تو کار و موفقیت درسی دیده شده؛
آیا سن میتونه دلیلی بر عدم موفقیت رابطه باشه؟؟
لطفا پیش از ارسال نظر و یا پاسخ، خلاصه قوانین زیر را مطالعه کنید:
لطفا حتما به صورت فارسی بنویسید و از کیبورد فارسی استفاده کنید.
نظراتی که شامل الفاظ رکیک و توهین آمیز و بحث های سیاسی و قومیتی باشد منتشر نمی شوند و حذف می شوند.
مطالب مهم قبل از ایجاد سوال را بخوانید:
باشرایطی که ازایشون گفتید احتمالا ضریب هوشی بالایی داره در نتیجه بادختران کم سن تریاهمسن خودش راحت نیست البته شما اشاره ای به سن خودتون نکردین احتمالا شمایاازایشان بزرگتریدیابه لحاظ فکری ازایشان جلوترهستیدکه باشما احساس راحتی میکنه.معمولا خانمها دوست دارند همسرشون بزرگتر از خودشون باشه تا حس کنند تکیه گاه قوی دارند ضمنا بقول عوام بتونن ازش حساب ببرند نه اینکه توی ناخودآگاهشون اونو آدم حساب نکنند ولی درعمل مجبورباشند حفظ ظاهر کنند.اگه اینطوربشه شماازنظرروحی آسیب میبینین چون علیرغم میل باطنی مرتب بایددرنقش یک آدم مطیع ظاهربشین وازخودواقعیتون دوربشین.اگه اینطوربشه هم خودتون اذیت میشین هم اون شخص متوجه این تظاهرمیشه .اگرهم نخواهین مطیع باشین که اون آقا احساس تحقیر میکنه درهردوحال آرامش یک زندگی معمولی رونخواهید داشت.براتون بهترینها روآرزومیکنم.