شوهرمو نمیخوام

سلام زهرای عزیز روزت بخیر تو توی سن کم بدون اینکه انتخاب کنی ازدواج کردی. اما الان خودت میتونی انتخاب کنی چطور ادامه بدی و زندگی کنی. خودت دختر باهوشی هستی و درست گفتی که این احساسات ناشی از نوسانات احساسی و هورمونی تو هست چون در سنین نوجوانی هستی. تو2 راه داری: 1- میتونی همین دوست داشتن رو ادامه بدی، با کمی تلاش مهارت هات رو افزایش بدی زندگیتو بهتر و شاد تر کنی و احتمال اینکه علاقت به همسرت بیشتر بشه میره بالا. 2- میتونی از همسرت با کلی مشقت جدا بشی که شاید سال ها طول بکشه، بعد از جدایی ممکنه احساس افسردگی ،شکست ، پشیمونی و تنهایی داشته باشی و از طرف دیگران سرزنش بشی تا زمانی که حال روحیت بهتر بشه و بگردی دنبال عشق و نیمه گمشدت و چه تضمینی هست که پیداش کنی؟چه تضمینی هست که بازم شکست نخوری؟چه تضمینی هست که اون آدم مناسب باشه؟ از طرفی بهترین سالهای زندگیت رو هم از دست دادی. شاید با خودت بگی من الانم افسرده و پشیمونم اما منطقیش اینه که راه کم ریسک تر رو انتخاب کنی، از بین بد و بدتر بد رو انتخاب کنی. شاید بتونی بد رو خوب کنی اما بدتر رو به سختی میتونی خوب کنی شاید هم کلا نتونی. در نهایت تصمیم با خودته دختر خوب. من بهت پیشنهاد میکنم اول سعی کنی رابطت با شوهرت رو بهتر کنی که بحث و دعوا نداشته باشید و دوم روی خودت و شخصیتت کار کنی که یه زندگی خوب بسازی برای این کار از دوره زنان باهوش 1 و 2 خانم نصری میتونی کمک بگیری.