نه میتونم با شوهرم بمونم و نه میتونم ازش دل بکنم

با سلام
حدود سه سال از همسرم جدا شدم به دلیل خیانت های زیاد. البته حق طلاق رو خودشون به من دادند و من جدا شدم... و بعد از جدایی ایشون تو این سه سال از من دست نکشیدند و من هم بنا به اصرار خانوادم و خودش دوباره به صورت صیغه به زندگی برگشتم.
ولی اصلا احساس رضایت از خودم و زندگیم ندارم.. و سال اخر یعنی سال سوم من بطور کامل به خانه پدریم رفتم. چون تو خونه خودم احساس خفگی و یه حالتی که قرار نداشتم، بودم.
و همان سال سوم که به طور کامل دیگه ایشون رو ندیدم از همون روز پریشون حال شدم. با وجود اینکه یکی از بستگان مادرم به هر لحاظ بهتر از ایشون بودند و خواستند باهاشون ازدواج کنم و فوق العاده مرد ایده عالی بودند. ولی ذهن درگیر من زندگی قبلی رو رها نمیکرد... البته همسر قبلی به خاطر بچه همیشه وجودش تو زندگی تنهای من حس میشد....
حال با این همه صحبت... نمیدونم کجای ذهنم مشکل داره که نه میتونم بدون اون زندگی کنم و نه میتونم کنارش زندگی کنم....
ممنونم