4 راهکار برای پذیرش واقعیت های زندگی

پذیرش در زندگی یعنی چه؟

شاید این مفهوم براتون آشنا نباشه، اگر اینطوره پس لطفا با من همراه باشید.

بعضی وقت ها در دنیا و زندگی ما اتفاقاتی میوفته که انتظارش رو نداریم، مثل مرگ فرزند، جنگ، زلزله، خیانت، دروغ و فریبکاری و ... .

 بپذیریم یا بیخیال بشیم

 سوال اینه در چنین شرایط بحرانی ما باید چیکار کنیم؟

اگر دقت کرده باشید همه این اتفاقات توی زندگی همه ما به نوعی رخ داده. پس باید دنبال راه حل بگردیم؛ اما چه راه حلی؟!

آیا باید بیخیال شیم و دست از همه چی برداریم؟
آیا باید به زمین و زمان فحش بدیم و بد و بیراه بگیم؟
چطوری میتونیم بهترین نتیجه رو بگیریم؟
چه راه حل هایی می تونه به ما کمک کنه؟

حقیقت اینه که همه ی این ها چالش های زندگی هستن و همه ما در زندگی اون ها رو به شکلی تجربه کرده یا تجربه خواهیم کرد.

سریع ترین و بهترین راه حلی که میشه برای همه ی این اتفاقات پیشنهاد کرد اینه که بپذیریم!
بله کاملا درست متوجه شدید، بهترین راه حل اینه که با تمام وجود اون مشکل و بحران رو بپذیرید.

البته این به معنی سکوت کردن و پذیرش ظلم  نیست و قطعا شما نباید هر چیزی رو بپذیرید، چون در این صورت کم کم به یک انسان افسرده و بی روح تبدیل می شوید.

بپذیرید تا راه حل درست رو پیدا کنید

منظور من از پذیرش اینه که بتونید بپذیرید اتفاقی افتاده و شما الان در شرایط نامطلوبی قرار گرفتید، تا زمانی که این بحران رو درک نکنید طبیعتا نمی تونید راه حل مناسبی برای حل یا برطرف کردن اون پیدا کنید.

به همین دلیل لازمه قبل از هر کاری این چند سوال رو از خودتون بپرسید.

1.من می تونم با همه چی مقابله کنم؟
2.من می تونم عزیزی که از دست دادم رو دوباره زنده کنم؟
3.من میتونم کسی که تنهام گذاشته رو به زور برگردونم؟
4.من می تونم نتیجه کنکورم رو تغییر بدم؟
5.من می تونم به عقب برگردم و تصادف نکنم؟

و هزاران سوال دیگه که احتمالا جواب همشون خیر هست.
پس بهترین کار اینه که اول بپذیریم و بعد به دنبال راه حل باشیم!

چرا بپذیریم؟

همه ما انسان ها احساساتی داریم که در برخی مواقع به دلیل اتفاقات ناراحت کننده و تلخ خدشه دار میشه و ما در این حالت فقط دو راه داریم.

1.بپذیریم و با پذیرش آرامش رو به خودمون هیده بدیم و روح خودمون رو آروم کنیم تا زندگی کردن برامون راحت تر و دلپذیرتر بشه.

2.نپذیریم و با همه دنیا و عالم و آدم جنگیم و در حال انتقام باشیم و برای خودمون مشکلات و دغدغه های روحی و روانی ایجاد کنیم.

تصمیم گیرنده شما هستین اما باید بدونید هیچ انسانی در این دنیا محکوم به حال بد و بدبختی نیست، مگر اینکه بخواد مدام خودش رو بخاطر چیزهایی که هیچ تسلطی بر روی اون ها نداره آزار بده.

چطور بپذیریم؟

 1.بپذیرید که مشکلی وجود دارد:

شاید در ظاهر به نظر برسد که همه ما می‌پذیریم مشکلی وجود دارد اما به تحقیق ثابت شده بسیاری از مردم در همین مرحله اول دچار مشکل می‌شوند. دلیل این اشتباه چیست؟ ترس!

بسیاری از مردم به محض برخورد به مساله‌ای دست و پای خود را گم می‌کنند و هراسان در صدد انجام کاری بر می‌آیند. چنین واکنشی، واکنش ناشی از ترس و استرس است که حالت جنگ و گریز را در فرد به‌وجود می‌آورد و هرچه کمتر فرد به مغز تکاملی خود راه یافته باشد، در این حالت واکنش‌های احساسی بیشتری از خود بروز می‌دهد.

«بپذیرم که مشکلی وجود دارد» یعنی چه؟ از خودتون بپرسید که:

آیا مشکلی وجود دارد؟ بله / خیر

اگر وجود دارد، چه مشکلی؟ مساله را دقیقا شناسایی کنید و آن را شفاف‌ سازی کنید، سپس وارد مرحله بعدی شوید.

2. بپذیرید که بلد نیستید:

 دومین پذیرشی که باید در ما رخ دهد پذیرفتن این نکته است که «چیزهایی وجود دارد که من بلد نیستم! اگر بلد بودم الان اینجا نبودم!» اگر گمان کنیم که همه چیز را می‌دانیم و همه چیز را بلد هستیم و همه راه‌ها را پیموده‌ایم، کاملا راه تغییر را بر روی خود می‌بندیم اما هر چه پذیراتر باشیم، هستی نیز بیشتر در اختیار ما قرار می‌دهد.

3. بپذیرید که به تنهایی نمی‌توانید: 

سومین پذیرش، این است که بپذیرم به تنهایی از پس مشکلات بر نمی‌آیم و به کمک نیاز دارم. افراد زیادی وجود دارند که فکر می‌کنند همه مشکلات را به یکباره و به تنهایی باید بر دوش کشیده و حل کنند، اما این تفکر اشتباه است. برای رهایی از مشکلات باید بپذیریم که ما تنها نیستیم، به تنهایی نمی‌توانیم بار این همه مسائل را تحمل کنیم و به کمک نیاز داریم.

4. بپذیرید که باید بیشتر فکر کنید و بعد عمل کنید: 

اقدام قبل از تفکر نشانه واکنش احساسی به مسائل و نشانه یک انسان رشد نیافته است. هنگام بروز مسائل بهترین تمرین و بهترین راه این است که کمی مکث و تفکر کنید تا مساله را بهتر بشناسید، راه حل بهتری برای آن بیابید و متناسب با موقعیت رفتار کنید. اگر این باور را در خود پرورش دهید که هنگام مواجهه با مسائل ابتدا باید تفکر کنید، این حالت کم کم به یک عادت در شما بدل می‌شود و آسیب کمتری ببینید.