هشدار: فقط کسانی روی لینک زیر کلیک کنند که می خواهند زندگی شان را تغییر دهند!
ببینید دوستان عزیزم، من دقت در انتخاب را تایید می کنم و بر این باورم باید قبل از ازدواج حساسیت به خرج دهیم و با توجه به ملاک ها و ایده آل هایی که داریم شریک زندگی خود را انتخاب کنیم.
اما باید ببینیم آیا در این زمینه سخت می گیریم و یا منطقی فکر می کنیم؟
مهم این است؛ زمان ایده آلی که برای ازدواج دارید را از دست ندهید. بدانید همه ما کامل نیستیم و هیچ کسی را شبیه به خود پیدا نمی کنیم.
کسی را انتخاب کنید که به شما نزدیک باشد نه اینکه مثل شما باشد!!
برای دیدن توضیحات بیشتر ویدئو را ببینید.
مریم هستم 19 سالمه و دانشجو هستم .من 4سال
پیش ب طور اتفاقی با پسری آشنا شدم که ایشون به طور خیلی غیر مستقیم به من اظهار علاقه کرد و سه ماه بعده اون ما با هم دوست شدیم .الان 4 سال از اون قضیه میگذره و ما واقعا باهم شادیم و ایشون همه جوره خودشو به من ثابت کرده و واقعا از تهه قلبم به این نتیجه رسیدم که عاشقمه و بدونه من حتی یه لحظه نمیتونه و از آزمون های سخته من قبول بیرون اومده .ما باهم قصدمون ازدواجه ولی بنا ب دلایلی میخام که چن وقت دیگ باهم ازدواج کنیم .ایشون 1 سال از بنده بزرگ تر هستش و دو سال از این 4 سالی رو که باهمیم بودیم رو سربازی بود و من وقتای دلتنگی بی قرار میشدم و گریه میکردم .مشکله من اینجاست که با وجوده دوست داشتنه من ؛اگه ایشون بر خلافه میله من لباس بپوشه و تیپ بزنه من سریعا به هم میریزم و اون روزی رو که باهمیم واقعا کلافه کننده میکنم و این دسته خودم نیس <br>
وقتایی که لباسی که بابه میله من باشه (یعنی شلوار پارچه ای و یه پیرهنی که داخله شلوار باشه که اکثره تیریپ های مردونه اینجوری هست) واقعا خوشحال میشم و اون روز دوس دارم به همه عالم بگم که ایشون ماله منه <br>
ولی من احساس میکنم دوست داشتنی که طرفتو مجبور کنی تا تغییر بکنه و برخلافه میله خودش لباس بپوشه واقعا عشق نیس ولی من به ایشون وابستگی دارم و واقعا نمیدونم اسمه این رابطه از طرفه من رو چی میشه گذاشت ؟عشق ؟<br>
و آیا من میتونم بعده ازدواج با این آقا ؛به مرور زمان و با حساسیتی که هم اکنون به نوعه پوشش و ظاهرش دارم ؛بتونم رابطه ی خوبی داشته باشم یا خیر؟
ی رابطه ی واقعی و با دوام زمانی شکل میگیره که شما طرف مقابلتون رو با وجود هر چه که هست بپذیرید ظاهر،اخلاق،رفتار و... و کنارش حالتون خوب باشه!البته که گاهی اختلاف نظر و اختلاف سلیقه وجود داره اما در نهایت باید بتونید به نظر هم احترام بزارید.لباس پوشیدن هر کسی جزء خصوصی ترین اخلاق های اون شخص هست و الزامی وجود نداره حتما و همیشه باب میل طرف مقابل لباس بپوشه برای خودِ شما هم ممکنه همینطور باشه.برای مثال اگر شما یک دختر خانم چادری باشید که خیلی هم به آن پایبند و متعقد هستین آیا حاضرید صرفا بخاطر جلب رضایت طرف مقابل چادرتون رو کنار بزارید؟مسلما خیر.
گفتین به شما ثابت شده که عاشقتونه و بدون شما نمیتونه زندگی کنه !!!چطور با این اطمینان این حرفو میزنید؟یعنی میتونه براحتی با شما در مورد مسائل زندگی و چیزهایی که اونو میرسونه یا الویت هایی که برای زندگی داره با شما صحبت کنه؟توی بحث هاتون نقاط مشترک پیدا میکنید که با هم به تفاهم برسید؟با شما صادق بوده توی همه ی زمینه ها؟توی مشکلات کنارتون بوده و ازتون حمایت کرده؟از خواسته هاش گذشته تا بتونه شما رو خوشحال کنه؟بای شنیدن شما و حرفاتون وقت میزاره؟بر چه اساسی میگید بهتون ثابت شده که نمیتونه بدون شما زندگی کنه؟؟؟به نظر میرسه احساس شما بیشتر از انکه عشق باشه احساس وابستگیه شدیدیه که خودتون برای خودتون ایجاد کردید بهتره برای اینکه بتونید تصمیم بهتری بگیرید و حال بهتری داشته باشید سعی کنید کارهایی که علاقه دارید رو بیشتر انجام بدید،ارزش های خودتون رو بیشتر بشناسیدوروی توانمندیهاتون بیشتر تمرکز کنید.کارهایی انجام بدید که به شما آرامش میده،یاد بگیرید چطوری میتونید بهترین دوست خودتون باشید!یادتون باشه برای داشتن یک رابطه ی خوب یا زندگی خوب و در نهایت یک ازدواج مثبت و بادوام،لباس و ظاهر بی تاثیر نیست اما به مرور جزء عادی ترین مسائل زندگی مشترک خواهد شد و آنچه که میتونه زندگی شما رو بهتر کنه گذشت و درک متقابل است.
موفق باشید
خودتو کوچیک نکن